Diagnozowanie i leczenie chorób serca u kotów

Wszelkie przewlekłe schorzenia i urazy serca występują u kotów bardzo często, jednakże oczywiście  rzadziej, niż w przypadku psów. W znacznej liczbie wypadków i zgonów  schorzenia te to choroby wtórne, nabyte, a nie wrodzone czy odziedziczone. Warto jednak zdawać sobie sprawę, że choroby układu krążenia dotykają kotów, niezależnie od ich wieku, płci czy rasy, choć powszechnie wyróżnia się dwie szczególnie zagrożone grupy, a więc:

– młode kociaki, od wieku kocięcego (3 miesiące) do maksymalnie drugiego roku życia. Chodzi tutaj przede wszystkim o przypadki wrodzonych i odziedziczonych  wad serca. Zdarza się wcale nierzadko, że w miocie pojawia się jeden kociak które jest bardzo mały i wyraźnie odstaje od pozostałych, gdyż wolniej się rozwija, mniej przybywa na wadze, mniej rośnie  a więcej czasu poświęca na sen. Może się jednak okazać też, że z pozoru silny osobnik, urodzony normalnie i rozwijający się prawidłowo, będzie wykazywać symptomy chorobowe.
– koty w wieku średnim oraz te najstarsze. Wśród osobników tej grupy, zachorowanie wynika najczęściej z problemów z układem krążenia serca jak chociażby kardiomiopatia przerostowa, a więc spowodowanych przez niedobór tauryny w codziennych posiłkach.

Alergiczne kontaktowe zapalenie skóry u kota

W początkowych fazach chorób układu krążenia ich zdiagnozowanie jest bardzo trudne i niejednoznaczne. Właściciela powinno zaniepokoić jednak nagłe osłabnięcie zwierzęcia (apatia, utrata łaknienia, spadki wagi ciała). Widać znaczne pogorszenie kondycji i wyników biegania naszego kociaka, który męczyć się będzie przy nawet najmniejszych wysiłkach i w momentach znacznego podniecenia. Kot będzie z trudem oddychać i głośno, ciężko dyszeć. Właściciel dostrzeże także wyraźne ruchy podczas oddychania klatką piersiową.

Stan ten może trwać u kota nawet do kilku minut, zanim wszystko wróci do normy i kot będzie mógł normalnie oddychać. Wielu z weterynarzy diagnozuje choroby układu krążenia  zwracając uwagę na występujące wodobrzusze, a więc jego wyraźne powiększenie i boleści. Wynika to ze zwiększania się ilości płynów ustrojowych w jamie brzusznej. Wraz z nim, występować mogą dolegliwości układu pokarmowego, jak: wymioty czy zmiany  jakości apetytu. Płyn zbierać się może także w okolicach klatki piersiowej kota. W skrajnych przypadkach może pojawić się paraliż dolnych i górnych kończyn (skrzepy krwi) oraz obrzęknięcie płuc (gromadzenie płynu w płucach powodujące duszności i mokry, uporczywy kaszel).